Giuseppe Giusti
ZE
|
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize
 A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno |
Giuseppe Giusti (Monsummano Terme, 13 mazzo 1809 – Firense, 31 marso 1850) o l'é stæto 'n poêta e scritô italiàn.
Ün di seu famôxi sonétti o fâ coscì:
Che i ciù tîan i mêno a l’é veitæ
Provèrbio: “I ciù tîan i mêno”
Che i ciù tîan i mêno a l’é veitæ,
Ma se inti ciù gh’é sæximo e vìrtù:
Ma i mêno, câo mæ, tîan i ciù,
Se i ciù són âxi pìn d’inativitæ.
Quànde da ’n pòpolo intrêgo ti gh’æ
Arénbo de paròlle e nìnte ciù,
No inpedìsce che te càcce zu
de pöchi adésci a temeritæ. Métti che quàttro me bachézan chi,
E li ghe n’é duxénto a di “aibò”!
Sénsa scrolâse ò mesciâse de li:
E pöi sàcime dî cómme staiö
Con quàttro indemoniæ a fâ de sci,
Con duxénto belìnn-e a dî de no.
Poexìa tradûta da-o Rico Carlini