A floa du luvu e da gùipe a finissa chi
NV
|
Sta pàgina l'è scrita in nuvaize |
Ista l'è a féin da floa du luvu e da gùipe che a prinsipia chi.
A quel tainpu u león l’éa incu u re dei bés-cie. U luvu l’éa gnüu a savai – u n’sò bain igmè ch’l’è ndò – che ste león l’éa zò pü d’in maize ch’l’éa maótu. I méghi i n’savàiva pü cos fòghe e i bés-cie, tütte, i éa ndè a truvòlu per dòghe curògiu, per fòghe i augüri ch’u pössa guaì prestu. U gh’è ndó anche u luvu e, intantu ch’l’èa lò dau león, l’ò vistu ch’u gh’éa tante bés-cie; alua l’ò dumandó a ön e a l’òtru se i avàiva vista a gùipe. Mò a gùipe insön l’avàiva vista! E alùa, l’ò pensó u luvu, l’è a vóta bun-a, l’è propiu ei mumaintu bón id fòg finì id fòme ciapò dei bótte, id fòme i dispétti… e ‘d mangiòme i bucéin-i!
E russu igmè ‘n pulón, u s’prezainta a Só Maestò u león e u gh’ diza: “Maestò, l’è pü d’in maize che Só Maestò l’è intu lettu maótu, tütte ei bés-cie són gnüe a truvòLa, a purtòghe ‘na paóla id cunfortu… ‘na pröva id ricugnesimaintu! Sulu a gùipe a n’gh’è mia gnüa e mancu a s’è degnò id mandò dui augüri!”
“L’è véa”, u diza u león, “sta vóta a m’ò mancó propiu id rispettu! Ciamài a gùipe a che a s’prezainta süptu chi da mi!”
U león, dónca, l’avàiva urdinó de ndò a ciamò a gùipe e che a s’ prezainta süptu. A sentì quel ch’l’ò ditu u león, u luvu u n’estàiva pü inta pèle; l’éa tüttu gungulante, tüttu cuntaintu, e u s’è missu int’in cantón a spetò per gódse a scena. Quand che a gùipe l’è rivò, u león u gh’ò ditu: “L’è pü d’in maize ch’a són maótu, tütte ei bés-cie són gnüe a truvòme: a bènua, ei gòttuspüssu, ei fughéin, a lüdria, u tòssu, a vìpera, u rispursé, a tòpa, l’uüccu e tütti i òtri, e chi u gh’è u luvu ch’u pö dilu; ti ti n’ t’è degnò id fòte viva!”
“Maestò”, a diza a gùipe, “Ti gh’è razón! Mò tütte ste visite a cosse i t’àn servìu??? A ninte! Ti t’è incù maótu igmè prima!!! Mi invece a n’ö persu tainpu, a són stò a cò a stüdiò u rimediu per fòte guaì”. “E t’l’è truvó?”. “Sì”, a rispunda a gùipe. “Alùa dime cos’ch’a devu fò”, u diza u león.
Dandu ‘n’ugiò au luvu, a gùipe a diza: “Bzögna ciapò u luvu, tiòg zü a pèle e, bela còda, metìla a spòle dei maótu; in drainta id trai dì u guaìssa!”
Ste povru luvu a sentì is paóle u s’metta a cure, ganbe in spòla, e i guardiàn-i du re i n’fan mia ‘n tainpu a ciapòlu. Anche a gùipe, per nun cure di periculi, a sparissa da-a scena, e tütti dui i n’se són pü visti ai Buighètu…