Hans Christian Andersen: diferénse tra e verscioìn
m r2.7.2+) (Bot: Aggiungo ba:Андерсен, Ханс Кристиан |
m r2.7.2) (Bot: Tolgo diq:Hans Christian Andersen |
||
Lìnia 31: | Lìnia 31: | ||
[[da:H.C. Andersen]] |
[[da:H.C. Andersen]] |
||
[[de:Hans Christian Andersen]] |
[[de:Hans Christian Andersen]] |
||
[[diq:Hans Christian Andersen]] |
|||
[[el:Χανς Κρίστιαν Άντερσεν]] |
[[el:Χανς Κρίστιαν Άντερσεν]] |
||
[[eml:Hans Christian Andersen]] |
[[eml:Hans Christian Andersen]] |
Versción de 03:14, 17 zen 2013
Hans Christian Andersen, scritô daneize (Odense 1805 - Copenaghen 1875). Un di gren aotoî de fóe de l'Œuttoçento, o reutilizò in moddo originâ o gran patrimonnio de fóe nordiche, infondendo inte questo un caratteristego spiito ottimista. Un profondo sentimento idillico-religiozo e un'amaa conoscença da vitta se fondan, inte megio fóe, a creâ quella dupliçitæ e scimurtaneitæ de vixon fantastego-realistega, ch'a ghe consente i ciu ardii cangiamenti de registro, e ciu aodaxe mescciue de tente.
Vitta e œuvie
Figgio de un poveo caigâ, o trascorse l'infançia into so ciuzo mondo de senscitivo e fantaxiozo perdigiorno. Into 1819 o l'andò, in çerchia de fortuña, a Copenaghen e o se çimentò into canto, inta reçitaçion e inta dança, ma sença successo. I so primmi tentativi lettiai int'o stile romantego-ironico de Hoffmann, de Heine e de Waiblinger: Fodrejse fra Holmens kanal til Østpynten af Amager ("Viægio a pê da-o canâ de Holmen a-a ponta orientâ de Amager", 1829), Skyggebilleder af en rejse til Harz og det sachsiske Schweiz ("Schiççi d'un viægio into Harz e inta Sviççera sassone", 1831), Digte ("Poexie", 1830), son cose ben modeste; superfiçiæ e sconesci, ma no privi de cô, son invece i romançi Improvisatoren ("L'improvvizatô", 1834-35) e Kun en spillemand ("Un semplixe violinista", 1837).
Pù continuando a cortivâ o romanço (De to baronesser, "E doe baronesse"; trad. ingleize e ed. daneize 1848) e a so infelixe pascion pe o tiatro (Den ny barselstue,"A nœuva cammia da paggioâ", 1845), za into 1835 A. o l'aiva començao a scrive e primme Eventyr portalte for børn ("Fóe narræ a-i figgiœu"), çimentandose in quello "genere menô" che, pe sempliçitæ de struttua e duttilitæ de mateia, megio o s'adattava a-o so estro fantastico. Tra o 1835 e o 1872 ne sciortì, in fascicoli squæxi annuæ, circa çentoçinquanta. A mateia tradiçionâ tenue e umile, faoesca, mitica, lezendiaia, a l'è chì sollevâ a dignitæ d'arte da una lengua viva parlâ antilettiaia, vibrante d'immediateçça e d'intimitæ. Intimamente ligao a-o mondo de faoe, pe ton e prospettiva, l'è o Billedbog uden billeder ("Libbro figurao sença figue", 1840) e de scingole parte di tanti libbri de viægio scriti tra o 1840 e 1857 in Itallia e in Greçia, in Turchia, in Sveçia e in Spagna. Importante pe a ricostruçion biografega, ma de scarso valô artistego a prolissa aotobiografia Levnedsbogen ("O libbro da vitta", scrito 1832-33: da l'infançia a-a primma affermaçion lettiaia in gio a-o 1830; trad. ted. Das Märchen meines Lebens premissa a-a primma ed. di so scriti completi, 1847), da pœu rielaborâ e conduta fin a-o 1855 in Mit livs eventyr ("A fóa da mæ vitta"); una continuaçion ch'a zonze fin a-i urtimi anni a l'è stæta pubbricâ into 1877.