Belin
Câa
ZE
|
Sta pàgina a l'é scrîta in zenéize |
Belin (/be'liŋ/) a l'è 'na pòula do gatto zeneize usâ inta lengua comûn in tanti mòddi e non sôlo pe giastemmâ. A l'è a pòula megio conosciûa do lìgure.
A pòula "Belìn" a s'adêuvia ascì inte l'internet. Gh'é 'n ezénpio de 'n scîto pe esprìmme mâvéggia e amiraçión pe-a squaddra do Döia.[1]
Scignificâto
- O belìn che te nêghe
- O belìn che te strangósce
- Belìn t'é 'na legêra
- Po-u belìn da crixi..
- da bêla piccinn-a = belìn
- aveighe into belìn = credde, pensâ. Sentîse drénto.
Espreçioin co "belin"
Belin a l'è usâ con âtre paròlle o espressoìn comme:
- Abelinòu (néscio)
- Belinn-a (stùpido)
- Inbelinâ - Cös ti 'nbelinn-i? (cös ti fæ?)- Ma ascì: Inbelìnn-a lì o teu giachê (pösâ)
- Inbelinâse (a pòula a l'è usâ pe dì quandu gh'è un ch'u cazze, cumme pè culpa de 'na prîa, u l'è u mæximu che dî "inganbâse")
- Desbelinâse (mesciâse)
- belinâta (scemàia)
- Belìn che patta
- Pescòu de canna, portòu de Cristo, cacciòu de vischio, ciù abelinòu de coscì no s'è mai visto
- belinón (stùpido)
- portâ via o belìn
- bàttisene o belìn (zenéize), batarse o belìn (spezìn) - Me ne batto o belin in scî scheuggi
- avèi o belìn inverso (zenéize), avèghe o belìn 'nverso (spezìn)
- tiâ o belìn (zenéize), pigiæ pe-o belìn (spezìn)
- rattaiêu da belìn
- a-a belìn de can
- affiâse o belìn
- avèine o belìn pin
- fâ rîe o belìn
- me gîa o belìn
- Ghe l'ò into belìn... ("son convìnto che...")
- pe' in bello belìn (pròpio pe nìnte - no ghe pénso pe nìnte!)