Giuseppe Giusti

ZE	Quésta pàgina a l'é scrîta in zenéize, segóndo a grafîa ofiçiâ

Giuseppe Giusti (Monsummano Terme, 13 mazzo 1809 – Firense, 31 marso 1850) o l'é stæto 'n poêta e scritô italiàn.

Ün di seu famôxi sonétti o fâ coscì:

Che i ciù tîan i mêno a l’é veitæ

Provèrbio: “I ciù tîan i mêno”

Che i ciù tîan i mêno a l’é veitæ,

Ma se inti ciù gh’é sæximo e vìrtù:

Ma i mêno, câo mæ, tîan i ciù,

Se i ciù són âxi pìn d’inativitæ.

Quànde da ’n pòpolo intrêgo ti gh’æ

Arénbo de paròlle e nìnte ciù,

No inpedìsce che te càcce zu

de pöchi adésci a temeritæ. Métti che quàttro me bachézan chi,

E li ghe n’é duxénto a di “aibò”!

Sénsa scrolâse ò mesciâse de li:

E pöi sàcime dî cómme staiö

Con quàttro indemoniæ a fâ de sci,

Con duxénto belìnn-e a dî de no.

Poexìa tradûta da-o Rico Carlini