Porta Soprana

Da Wikipedia

Poexia de Carlo Parmini.

Quand'ho öccaxiôn de passâ da via Dante,
da-i portici da Posta, e propio da-o tabaccante,
bezêugna che m'afferme, e unn-a forza strana
a me fà ïsâ i êuggi pe dâ un'êuggiâ a Porta Soprana.
De l'antïga Zena a l'è a ciù impönente,
a dà l'idêa da forza da nostra gente
ch'a vöeiva vive in paxe, ma rispettâ,
pronta a difêndise, ma anche a piccâ.
A-i pe da porta o Ciôstrin de Sant'Andrîa
che co-i sò marmi o fà contrasto â prîa,
e de scianco, in to verde, a casa de Colombo
conosciùa da tûtti e in te tûtt'ô mondo.
Câe antighitê che pe fôrtûnn-a no se son perse,
restê a rappresentâ de epoche diverse,
a differenza dâ pria a-o cement'armôu
tra e costrùzioin de aôa e quelle dô passôu,
ma che sêrvan anche, e sempre, a dimostrâ
che Zena, i Zenêixi se-a tegnan câ!!