Sant'Emo

Da Wikipedia
ZE-P
Sta paggina chie a l'è scrita in zeneize
co' ina grafia tipo quella do Prian do 1745
Nicolas Poussin, O martœuio de sant'Emo

Emo o Eemo, (primma do sec. XIX Teremo[1] o Eremo, lat. Erasmus), vesco de Formia e martire a-o tempo de Diocleçian e Mascimian, un di quatorze santi aoxiliatoî. Santo protettô d'i mainæ.

Se festezza o 2 de zugno.

Vìtta[modìfica | modìfica wikitèsto]

Fonte degne de fe' attestan l'existença de un s. Emo, martire, vescovo de Formia, o curto do quæ o l'ea ben diffuzo inta Campania e into Laçio. A ciu antiga a l'è o Martirologio Giœumian into quæ Emo o l'è aregordao o 2 zugno.

San Grigœu Magno a-a fin do sec. VI, scrivendo a-o vescovo Bacauda de Formia, o l'attesta che o corpo do santo o l'ea conservao inte quella gexa: Formianæ ecclesiæ in qua corpus beati Herasmi martyris requiescit. O mæximo pontefixe o ricorda doi monestê dedicæ a-o l'Emo: un a Nappoli e l'âtro scito "in latere montis Pepperi" presso Cumma. Romma ascì a l'aiva un monestê dedicao a-o santo in sciô Cellio, into quæ fu educao da zoeno o pappa Adeadato (m. 619) che da pœu, da ponteffexo, o l'ampliò e o l'inricchì di ben e privilegi. Di âtri monestê intitolæ a Emo ean presso Formia (dîto ascì de Castellon) e presso Itri "in valle Itriana".

O nomme d'Emo, otra che inti martirologi storichi, d'onde o l'è passao into Roman, o l'ea inseio into Calendaio marmóio de Napoli. Inte l'842, doppo che Formia a l'ea stæta destruta da-i Saraxin, e so reliquie fun transfeie a Gaeta e ascoze inte 'n pilastro da gexa de S. Maja, dove fun rinvegnue into 917 da-o vesco Bono. Da quello tempo Emo o fu proclamao patrono de Gaeta e fu ascì coniao de monæe co-a so effixe. O 3 frevâ 1106 Pasquâ II o consacrò a cattedrâ de Gaeta in ónô da Vergine e de l'Emo. Into Medio Evo o santo o fu alumiao tra i coscidîti santi aoxiliatoî e invocao specce contra i epidemie, mentre i mainæ o veneran comme patrono.

In sce-a personalitæ de Emo purtroppo semmo mâ informæ percose a passio, compilâ con ben de probabilitæ verso o sec. VI, a l'è favoloza e lezendiaia, ni pœu avei mao valô una biografia attribuia, sença solido fondamento, a Gelaxio II (1118-19). Da questi scriti appâ evidente comme i aotoî ninte savessan de seguo in gio a Emo se no ch'o l'ea stæto vescovo de Formia e o l'ea morto martire a-o tempo foscia de Diocleçian. Segondo a pascio, quindi, Emo o l'ea oriundo de Antiochia. Quande scciupò a persecuçion o l'ea za vesco e o s'ascoze pe sett'anni inte 'na caverna do monte Libano. Tornao in çittæ o fu arrestao e conduto a-o tribunâ de l'imperatô che con luxinghe e tormenti o çercò de persuadilo a sacrificâ a-i dê; ma o l'Emo o l'arestò sado inta fe' e o fu misso in tore. Libiao miacoozamente, o l'anò inte l'Illiigo dovve in sett'anni o convertì quattroçentomia persoñe. Arrestao anco-ina votta pe orde de Mascimian, o fu conduto a Scirmion ond'o l'abbatte' un scimulacro e o convertì âtre quattroçentomia persoñe, molte de quæ fun immediatamente amaççæ, mentre Emo, doppo êse stæto ancon tormentao orribilmente, o l'ea serao in prexon. O fu deliviao alloa da l'arcangeo Michê ch'o o condusse a Formia, e chie sette giorni doppo plaçidamente o moì.

Patronæghi[modìfica | modìfica wikitèsto]

Da-o momento che o so martœuio o saiæ conscistio into tiâghe fœua e béle da-a pança ingugendole a-o fuzo de 'n argàgno, sant'Emo o l'è invocao pe proteçion contra e maotie de l'intestin.

Soventi o l'è rafigurao co-in argagno, e essendo questo un strumento da mainaja, sant'Emo o l'è o protettô di mainæ, (ma fando o raxonamento a riozo, poriæ dâse ascì che essendo protetô di mainæ o vegniva rafigurao co-in argagno e perçò nascette a lezendia ch'o moì desbélào).

Da lê piggia o nomme o fœugo de Sant'Emo, fenommeno elettrico a-o quæ poeiva asciste i naveganti quande gh'ea aia de borasca.

Notte[modìfica | modìfica wikitèsto]

  1. Zughemmo à chi puoe chiue ſenti ch'ognun
    Fa de vuoi tanto cuinto ,
    Come ſe fuiſſi à puinto
    Vn S. Teremo in Mà, non che vn Nettun;
    Gian Giacomo Cavallo, Ra Çittara Zeneize, 1630

Colegaménti esterni[modìfica | modìfica wikitèsto]

Contròllo de outoritæVIAF (EN74651168 · GND (DE118879294 · CERL cnp00541123 · WorldCat Identities (EN74651168