Sâta a-o contegnûo

Madonétta de Cornigén

Da Wikipedia
ZE
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize

A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

A stàtoa da Madònna do Pónte

Madonétta de Cornigén a l'é 'na cansón in léngоa lìgure conpòsta da Gino Villa, dedicâ a-a Madònna da Mizeicòrdia inta capelétta in sciô pónte de Cornigén.

A cansón a l'esprìmme a nostalgîa pe ‘n pasòu òrmâi pèrso pe sénpre, spasòu vîa da l'industrializaçión e l’urbanizaçión masìcce ch'àn investîo Cornigén: un têma scìmile o ricôre ànche inta cansón Picón dàgghe cianìn de Ottavio De Santis e Gino Pesce, ma in riferiménto a-a demoliçión do vêgio quartê de Picaprîa inti mæximi ànni.

L’enblêma de quésto stravolgiménto radicâle pe Cornigén o l'é l’abatiménto do Castéllo Ràggio e-a sconpàrsa da mænn-a, mensonæ inta cansón, pe-a costruçión de l'instalaçión sciderùrgica. O progrèsso sfrenòu do boom econòmico o végne dónca pòsto inte ‘na prospetîva crìtica, perché, scibén ch’o ségge stæto ‘n fenòmeno grandiôzo, o l'à avûo ‘n'inpàtto devastànte in scê réixe do teritöio e a-a fìn di cónti o l’é stæto mesciòu da l’aviditæ de richéssa. A ògni mòddo, in quésto contèsto de degràddo, a stàtoa da Vèrgine a pâ êse squæxi l'ùnica tràccia invariâ de ‘n pasòu gloriôzo, insémme a l'aregòrdo di cornigiòtti.

A capelétta da Madònna da Mizeicòrdia in sciô pónte de Cornigén
Castéllo Ràggio a Cornigén, abatûo o 14 Arvî 1951 pe lasciâ pòsto a l'instalaçión sciderùrgica “Oscar Sinigaglia” de l'Italsider e-a l’ariopòrto internaçionâle “Cristoforo Colombo”

Madonétta de Cornigén

[modìfica | modìfica wikitèsto]

A Cornigén a Madonétta in sciô pónte
a l'è a Madònna de quand'êo ancón figeu
e d'in sciô pónte con quélli éuggi coscì amôxi
lê a sta li, a rimiâse o cheu;
ma òua co-i ànni s'é fæto in po' tardétto
e quand'é séia ti sénti parlâ o cheu:
cómme inte 'n séunno alôa ti çèrchi Zêna,
ma ti no trêuvi ciù quélla çitæ.

Vêgia Madonétta, mæ vêgia Madonétta,
da l'èrto do teu pónte, l'é rósso se ti véddi,
perché dôv'è a Scciumæa
o færo òua o te pónze;
gh'êa 'n castéllo tùtto acarezòu da-o mâ,
cacciòu zu quéllo me l'àn fæto asoterâ.

A Cornigén a Madonétta in sciô pónte
a l'é 'na màmma,
a sa bén conprénde o cheu,
e li in sciô pónte inta gexétta in mêzo ai fiôri
a se infónde amô pe-o seu figeu.
Ma pöi di fìggi pe-o móndo a ghe n'à tànti,
a i accompàgna con a sò sànta mán,
scìnn-a che 'n giórno ritórnan tùtti quànti,
pe dîgghe: "Màmma, con ti véuggio restâ!".

Òh vêgia Madonétta, mæ végia Madonétta,
amîa 'n po' zu a Levànte:
i grataçê ti véddi, d'acòrdo, l'é o progrèsso,
ma tùtto pe-e palànche.
De Zêna antîga e de sò glòrie do pasòu
ne pàrla a störia ma ciù bén pòco gh'é restòu.

Ti te regòrdi ancón de quànde mi piccìn
insémme a 'na donétta te dîvo in oración
e pe-i teu pövei duæ palànche de bontæ
ti ti dirèivi: "Òh che gràn feliçitæ!"?
Vêgia Madonétta, mæ vêgia Madonétta
ti no ti peu cangiâ,
cómme o mæ cheu o no poriâ scordâ.

A spónda drîta da fôxe do Ponçéivia, con l’aciaierîa in demoliçión (2007): in bàsso in sciâ mancìnn-a, a capelétta da Madònna da Mizeicòrdia in sciô pónte de Cornigén

Ligàmmi de fêua

[modìfica | modìfica wikitèsto]