Rüscascé (Neophron percnopterus)

ZE	Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

Rüscascé dai Nizzardi ( Neophron Percnopterus - Linnaeus 1758 ) In Italiàn Capovaccaio. Sotofamìggia Gypaetinae, unica spêce do génere Neophron (Savigny 1809). Dîto anche avoltöio di Egiçi, pe-i quæ o l'êa sacro, o l'é o ciù picìn di avoltöi eoröpêi.

Descriçión

Longhessa 65 cìtti, avertûa alâre 163 cìtti, peizo 1600 grammi; e ciùmme in prevalénsa én de cô giànco conpréizo e âe, sôlo e remiganti én de cô néigro; o môro giânénte sensa ciùmme, becco giâno lóngo e sotî, pónta a lensìn néigro, testa 'n sùffo spetenòu, 'na larga banda de cô néigra a màrca l'âa, testa 'n sùffo spetenòu ch'o finìsce inte lónghe ciùmme do còllo, sanpe rêuza, o môro gianénte sensa ciùmme, éuggi de cô néigro, côa a cùnio (dîta anche a diamante). O l'à 'n xêuo elegante, pe-o contrasto de remiganti cô néigro o no pâ manco 'n avoltöio, defæti o no l'à ninte do stereòtipo de l'avoltöio, o l'é ciù vixin a-o Gipeto Barbûo, co-o quæ o l'é inparentòu. Spêce migratôa e stançiale ascì.

Difuxón

L'areale de nidificaçión o va da l'Eoröpa Sud Òcidentale a l'Àfrica Setentrionale, a-a Penizoa Aràbica e all'Àzia fin a-o Pakistan. O seu habitat én anbienti avèrti, cianûe arsôie e zöne rociôze con recanti e falêzie; a popolaçión eoropêa, levòu i pöchi sedentâi a Minorca inte Baleari, a svèrna in Àfrica da-o Senegàl a l'Etiòpia. In Italia o l'é migratô regolare nidificante, o l'arîa in primavéia e o nìdifica tra a fin de Marso-Arvî in Baxilicâ, Calàbria, Sicìlia; o ripàrte a Seténbre pe-i quartê africhén dôv'o passa l'invèrno into Malì e Nìger.

Alimentaçión

O se nûtre de carògne, o no se spòrca e ciùmme, co-o becco sotî o polìsce e òsse di menìssi de carne che gh'é restòu, ma anche de mamiferi picìn, anfìbbi, rétili e êuve.

Riproduçión

Vèrso a fìn de Màrso o nidìfica inte falêzie, into nîo dôe êuve incobæ 40-42 giórni, xêuan dòppo 70-90 giórni.

Sotospêce Ghe n'é dôe: N.P, Ginginianus (Latham 1790) India meridionale, Nepal, a pìggia o nómme da a Çitæ de Gingee, a l'é ciù picinn-a do normale.

N.P. Majorensis (Donazar et al 2002), endémica de Îzoe Canarie, a l'é a ciù gròssa, peizo 2 chìlli e ciù 20 cìtti de côa.

Nòtte

Âtri progètti

Wikimedia Commons a contêgne di files in sce Neophron percnopterus
Wikispecies a contêgne informaçioìn in sce Neophron percnopterus

Contròllo de outoritæ	GND (DE) 1125560665