Sâta a-o contegnûo

José Serrato

Sta pagina chi a l'è scrita da Prìa
Da Wikipedia
PR
Sta pagina chi a l'è scrita da Prìa
José Serrato

José Serrato (Muntevideu, 30 de seténbre du 1868, 7 de seténbre du 1960) u l'é stêtu in ecunumista, inzegnê e puliticu üruguayàn, Prescidente Cunstitusiunâle fra u 1923 e u 1927.[1]

Tàrga a memoja da nàscita de Dumenegu di Serèi (I Serèi de Srua)

A sö famiggia a l'êa uriginâia du paize de Giüstexine, l'êa difêti figgiu de Domingo Serrato (Dumenegu di Sérèi), in êzule maziniàn che in Uruguay u l'axeva fêtu furtüna cumme custrutû, e de María Bergeróo.[2][3] L'axêva frequentòn a scöa Elbio Fernández, fundâ da parte de José Pedro Varela, diplimanduse in Agraria.[2] A 18 anni u cunbatte da vuluntariu in-te forse de reasiun, cuntru a ditatüa de Massimo Santos, pé dapö laureâse in-te l'Üniverscitê di geometri in-tu 1888.[3] De seguitu l'ha stüdiòn izegnerîa in-ta Üniverscitê da repüblica, laureanduse in-te l'ànnu 1892, esendu ün di primmi tréi inzegnê a cunseguî u titulu. L'ha travaggiòn cumme prufesû e mestru de matematica in-te l'insegnamentu segundàiu e a livellu ciü de d'âtu. Da segnalâ u matrimoniu cun Josefina Perey. In-tu 1897 u l'intra in-ta Zunta ecunomicu-aministrativa de Muntevidêu, incumensandu a cariêra pulitica. U möe a Muntevidêu in-tu 1960.[2]

Ativitê pulitica

[modìfica | modìfica wikitèsto]

Menbru du partîu puliticu du Colorado, cumme sö puê, l'ê stêtu deputòn, Ministru di Travaggi Püblici in-tu 1913, de Finanse fra u 1904 e u 1906, de l'Internu in-tu 1911 e di Esteri fra u 1943 e u 1945.

José Serrato in-tu 1921

Elezüu Prescidente da Repüblica in-tu 1923, l'ê restòn in càrega fin a-u 1927. In-tu mentre l'ha firmòn in tratòn de cunfin cun l'Argentina, istituìu a Curte Eleturâle, inauguròn u Palàssu Legislatìvu, creòn i fundi de pensciunamentu e u relatìvu scistemma a livellu sivìle, de ansianitê e pé i impieghê de bànche.[3]

L'ê stêtu ascì u primmu prescidente de l'Uruguay a esse elezüu pé vutasiùn üniversâle, mecanismu previstu daa Custitusiun emanâ in-tu 1918.

Incaregòn pöi a l'internu du Cunseggiu du Stattu du 1942 cun u scòppu de furmulâ a Custitusiun e ancù cumme Canselê da Repübblica e ministru di esteri, vegnindu cunscideròn cumme ün di prinsipâli punti de riferimentu pe' l'ONU in via de furmasiun.[2]

Gabinéttu du guvèrnu

[modìfica | modìfica wikitèsto]
Ministéru Incaregòn Perìudu
Interni Lorenzo Vicens Thievens 1923
Justino Jiménez de Aréchaga 1923 - 1925
Rufino Domínguez 1925 - 1927
Esteri Pedro Manini Ríos 1923 - 1924
Juan Carlos Blanco Acevedo 1924 - 1927
Ecunumìa e Finanse Ricardo Cosio 1923 - 1924
Luis Caviglia 1924 - 1925
Ricardo Cosio 1925 - 1927
Daniel Blanco Acevedo 1927
Guêra e maîna Roberto Riverós 1923 - 1925
Segundo Bazzano 1925 - 1926
Guillermo Ruprecht 1926 - 1927
Giüstìssia e Istrusiun Pablo Blanco Acevedo 1923 - 1924
Raúl Jude 1924 - 1925
Carlos María Prando 1925 - 1927
Travaggi püblici Santiago Calcagno 1923 - 1925
Juan Andrés Álvarez Cortés 1925 - 1927
Indüstria e Travaggiu José Francisco Arias 1923 - 1925
César Mayo Gutiérrez 1925 - 1927

Ativitê giurnalistica

[modìfica | modìfica wikitèsto]

José Serrato l'ha püblicòn quarche articulu cu-u survanumme "Engignour", da-u fransese "inzegnê", u sö mestê.[4] Sutta a stu-chi l'ha püe intrategnüu in'inpurtante discüsciun finansiària cun Julio Herrera y Obes in-te l'annu 1902 pé vía de 'na série de artìculi püblichê in sci giurnâli de Muntevideu[3]

Ativitê pulitica in-tu sport

[modìfica | modìfica wikitèsto]

L'ê ricurdòn pé avê dirèttu u «Laudo Serrato», ch'u l'ha segnòn a riunificasiun du balùn uruguayan in-tu 1926. U mêximu l'êa stêtu divizu in-tu 1922, fra l'«Asociación Uruguaya de Football», capitanâ da-a squaddra nasiunâle de balùn, e a «Federación Uruguaya de Football» du «Club Atlético Peñarol». In-tu 1925 sun stêti suspezi i turnei urganizê da-e due asuciasiui e, dapö ina lunga tratatìva, s'ê decizu che pé 1926 se duxeva tegnî in Turneu du Cunseggiu Pruvizòriu. A-a fin s'ê rivê a-a definisiun de in ünica urganizasiùn l'Asociación Uruguaya de Fútbol.[5]

  1. (ES) Nomenclatura de Montevideo (PDF), in sce periodicas.edu.uy.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 (IT) AA.VV, L'emigrazione, in Magliolo nel tempo, Zena, Cumün de Magiö, 2002, p. 197.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Uruguayos contemporáneos, Barreiro y Ramos, 1937.
  4. Diccionario de seudónimos del Uruguay, Claudio García & Cía, 1942.
  5. (ES) Álvarez, ¡Manyas!, in Historia de Peñarol, Montevideo, Aguilar, 2010, p. 965.
Contròllo de outoritæVIAF (EN100069209 · ISNI (EN0000 0000 6831 7232 · LCCN (ENno2014040427 · GND (DE1056380012 · BNF (FRcb169866051 (data) · WorldCat Identities (ENno2014-040427