Sâta a-o contegnûo

Marca ardüinica

Sta pagina chi a l'è scrita in arbenganese
Da Wikipedia
AR
Sta pagina chi a l'è scrita in arbenganese sitadìn
Marca ardüinica
Dèti aministratìvi
Lengue ufisiâliLatìn
Lengue parlèiPiemuntese e Ligü(r)e de l'Etè de Mezzu
CapitâleTü(r)ìn
Âtre capitâleSüsa
Dipendènte daRegnu d'Italia
(Sacru Rumàn Impe(r)u)
Pulitica
Furma de StâtuFèudu, munarchìa asulüa
Furma de guèrnuMarchesàu
Marchesi de Tü(r)ìnLista
Nasciùn964[n. 1] cun l'Ardüìn u Glabbru
CausaNuminàu marchese da l'Utùn I de Sasònia
Fìn1091 cun l'Adelaide de Süsa
CausaFìn da dinastìa ardüinica
Te(r)ito(r)iu e pupulasiùn
Area geugraficaPiemunte e Ligü(r)ia de punènte
Ecunumìa
MunéaSôdu
Traffeghi cunSacru Rumàn Impe(r)u, Fransa
Religiùn e sucietè
Religiùi prinsipâliCatòlichi
Âtre religiùiEbrèi
Classe suciâliNubiltè, religiusi, artigièi, mercanti, cuntadìn
E marche du Regnu d'Italia intu seculu X
Evulusiùn stò(r)ica
Presedüu da Regnu d'Italia
Seguìu da Cumitàu de Savòia
Marchesàu de Salüssu
Au(r)a parte de Italia
Fransa

A marca ardüinica (cunusciüa ascì cumme marca de Tü(r)ìn o marca de Süsa) a l'è stèta ina sudivixùn teritu(r)iâle du Regnu d'Italia, intu Sacru Rumàn Impe(r)u, istituìa du seculu X pe' gestì u vöiu de pute(r)e ch'u s'é(r)a creàu in Piemunte e Ligü(r)ia cu'a fin da duminasiùn anscarica.

A marca ardüinica a s'estendeva in sce vàri cumitèi fra u Piemunte e a Ligü(r)ia, cumpresi quelli de Tü(r)ìn, d'Auriate, d'Arbenga e, fòscia, ascì quelli de Vintimìa, de Bredulu e d'Arba; rivandu cuscì a cröve u terito(r)iu fra u scciümme Pò, e Arpe de Punènte e u Mâ Ligü(r)e[1][2].

Stu terito(r)iu lì u l'è cunusciüu ascì cu'u numme de "marca" o "marchesàu de Süsa" pe' l'impurtansa de quella valâ e, de dòppu, da famìa di Savòia, che fra i âtri a se vantava du titulu de marchese de Süsa. A ògni moddu, fra i seculi X e XI, a sitè e a valâ de Süsa e nu l'é(r)an u(r)amai a parte ciü impurtante ni da marca ni da cuntea de Tü(r)ìn. Defèti, passèi i primmi tèmpi du sò guèrnu, i ciü tanti mèmbri da dinastìa ardüinica i sun bèn ducümentèi a Tü(r)ìn ciütòstu che inte de âtre sitè e, de ciü, fìna ai ànni vinti du seculu X u guèrnu de Süsa u l'é(r)a in man a ina ramma cadetta da famìa e nu ai marchesi[3].

A marca ardüinica a l'è furmalmènte nasciüa in gì(r)u au 951, quande u Be(r)enga(r)iu d'Ivrea u l'è vegnüu u ré d'Italia, pe' terminà dunca a riurganisasiùn di distrêti milita(r)i a meridiùn du scciümme Pò, inandiâ dau sò predecesû, l'Ügu de Pruvènsa, pe' segü(r)âse ina meju difesa dai atacchi di saracen dau mâ. U Be(r)enga(r)iu u l'ha dunca creàu trê növe divixiùi aministratìve, dète in gestiùn a di scignu(r)i ch'i gh'é(r)an fedêli[4] e, intu detaju, a parte ciü de punènte a l'è quella ch'a l'è finìa inta marca ardüinica, ch'a l'ha piàu u numme dau sò primmu marchese, l'Ardüìn u Glabbru. Vellu, zà numinàu cunte de Tü(r)ìn du 941 da l'Ügu de Pruvènsa, u l'axeva intu fratèmpu cunquistàu Tü(r)ìn e a valâ de Süsa, ucupèi dai saracen[5].

Du 961, l'impe(r)atû Utùn I de Sasònia u l'è chinàu intu Regnu d'Italia, levandu u Be(r)enga(r)iu dau sò rollu, ma a ògni moddu u l'ha cunfermàu a spartisiùn de l'area inte trê marche e, du 964, u l'ha dicia(r)àu l'Ardüìn cumme marchese de Tü(r)ìn[6].

U duminiu in scia marca u l'è passàu in e(r)editè ai discendènti de l'Ardüìn: u primmu u l'è stètu sò fìu Ulde(r)ìcu Manfredi I, che a sò votta u n'ha lasciàu u guèrnu au fìu Ulde(r)icu Manfredi II, ch'u l'è stètu in càrega intu periudu de mascima putènsa e estensciùn du marchesàu, piandu du 1015-16 u cuntrollu da marca d'Ivrea[2]. Scicumme che l'Ulde(r)ìcu Manfredi II u n'axeva d'e(r)edi mascci u pute(r)e u l'è dunca finìu inte man de l'Adelaide de Süsa, fìa soa, scibèn che de jure u fusse du ma(r)ìu de vella[7].

Cu'a morte de l'Adelaide, du 1091, a marca a l'ha finìu pe' pèrde a sò ünitè: l'autu(r)itè cumitâle in sce Tü(r)ìn a l'è stèta investìa au sò vescu du 1092, in ànnu dòppu de quande a sitè a l'é(r)a vegnüa libe(r)u cumün. De lungu du 1092 l'impe(r)atû Ricu IV de Franconia u l'ha numinàu sò fìu, u Cu(r)adu de Lu(r)ena, cumme marchese de Tü(r)ìn in qualitè di sò ligammi de pa(r)entèlla cun l'Adelaide, scicumme che sò ma(r)e a l'é(r)a a Bèrta de Savòia, fìa de l'Adelaide[8]. A despêtu di sò sforsi, u Cu(r)adu u nu l'è pe(r)ò sciurtìu a pià u cuntrollu da marca, cu'u sò pute(r)e ch'u l'è stètu ciü de numme che de fètu[9]. De ciü, a parte de setentriùn da marca a l'è stèta de manimàn sciurbìa inta Savòia, alantu(r)a guernâ da in âtru fìu de l'Adelaide, u Bèrtu II, mèntre e tère ciü a meridiùn e sun passèi a in nevu da marchesa, u Bunifassiu du Vastu[9].

De ciü, du 1870, in sciu terito(r)iu da marca u gh'è stètu arembàu u titulu de cunte de Tü(r)ìn, dètu au prinsipe Vito(r)iu Emanuele de Savòia-Aosta.

Nòtte au tèstu
  1. Dèta de cunfèrma da càrega da parte de l'impe(r)atû Utùn I de Sasònia, indabùn u mèximu titulu u l'é(r)a zà stètu ricunusciüu a l'Ardüìn dau ré d'Italia Be(r)enga(r)iu d'Ivrea.
  2. Dìtu Ardüìn III o Ardüìn Glabriùn ascì.
  3. Dìtu Manfredu I o Magnifredu ascì.
  4. Dìtu numma Ulde(r)ìcu Manfredi ascì.
  5. De jure u guèrnu da marca u l'è stètu, inte l'urdine, di sò ma(r)ìi, di sò fìi e di sò nevi.
Nòtte bibliugrafiche
  1. Sergi, 1995
  2. 2,0 2,1 (IT) Silvio Pivano, ARDUINICI, in Enciclopedia Italiana, Rumma, Istituto della Enciclopedia Italiana, 1929.
  3. (IT) Giuseppe Sergi, I poli del potere pubblico e dell'orientamento signorile degli Arduinici: Torino e Susa inte La contessa Adelaide e la società del secolo XI, in Segusium, n. 32, 1992, pp. 61-76.
  4. (IT) Aldo Angelo Settia, 'Nuove marche' nell'Italia occidentale. Necessità difensive e distrettuazione pubblica fra IX e X secolo: una rilettura, inte La contessa Adelaide e la società del secolo XI, in Segusium, n. 32, 1992, pp. 43-60.
  5. (IT) Margherita Giuliana Bertolini, ARDUINO, in Dizionario Biografico degli Italiani, Vul. 4, Rumma, Istituto della Enciclopedia Italiana, 1962.
  6. (EN) Charles William Previté-Orton, The Early History of the House of Savoy (1000-1233), Cambridge, Cambridge University Press, 1912, pp. 137 ss.
  7. Sergi, 1995, p. 81
  8. (DE) Alfred Gawlik, Konrad, König, Vul. 12, Berlìn, Neue Deutsche Biographie, 1980 (archiviòu da l'url òriginâle o 4 màrso 2016).
  9. 9,0 9,1 (EN) I.S. Robinson, Henry IV of Germany, 1056-1106, Cambridge, Cambridge University Press, 2003, p. 287, ISBN 0-521-54590-0.

Âtri prugètti

[modìfica | modìfica wikitèsto]

Ligammi de fö(r)a

[modìfica | modìfica wikitèsto]
Contròllo de outoritæVIAF (EN1657153289929132770000 · GND (DE1163228877 · WorldCat Identities (EN1657153289929132770000