Sâta a-o contegnûo

A floa du diòvu Barletéin

Sta pàgina l'è scrita in nuvaize
Da Wikipedia
NV
Sta pàgina l'è scrita in nuvaize

A floa du diòvu Barletéin

‘Na votta u gh’ea ‘n zunotto ch’u vraiva piò mujé. U cunsaiva ‘na bròva fiöa e u paìva che la vraissa vrenté e u l’à ditu: “A me spozu ista” e u s’l’è spuzò. U savaiva che a fiàiva e a fàiva tanti lavui, a ricamàiva … e a ndaiva a lavuò zü da lì da Seravòle, e alua le u gh’diza: “Ninéin, a spetu u léin, csì almenu a fema dui o trai lensö” e u l’à cató ‘n sachetto ‘d léin. Dopu ‘n po’ u gh’ diza: “T’l’è fió u léin?” “Sì, sì, còtine d’l’òtru” E le: “Vò bain”. Ma sa donna, invece ‘d fiòlu, u l’infiaiva inte ‘ne stanscéin e u lasaiva lò. E u so ommu u gh’diva ogni tantu: “Alua, t’l’è fió? Che csì mi a t’ portu quell’òtru” “Sì, sì, pórtime anche l’òtru”. E intantu u léin u cresaiva e le a n’fiaiva mòi.

In bel mumaintu pöi u so ommu u gh’diza: “Ma quande che ti l’ fè biancu? Csì almenu a fema dui-trai lensö perchè a gh’ n’ema de bzögnu,no?” E le a pensaiva fra le: “Sì, pöi a l’fuma. Ma ava a gh’ n’ema csi tantu che lì u gh’vö ‘n ònnu per fiòlu tüttu! Alua, sicume a quei tainpi u gh’ea di diòvi ch’i lavuaiva, a l’à ciamó u diòvu – mi a n’ sö mancu icmé ch’i faiva a ciamòlu – e le u l’è capitó lì e u gh’ diza: “Csè che ti vö?” E le a gh’à ditu: “Mi a gh’avaisa ‘d mesté… Ti veghi tüttu ste léin chi? Mi a vraisa che ti m’u fiaisi e che ti u faisi biancu” “Sì, sì, u n’ gh’è ‘d prublemi, basta che dopu, quande che ema finìu, ti ti veni insème a mi” “Eh, sì, bel’afòri ista, alua l’è inütile!” “Beh, alua stò a sentì, se propiu ti ti vö che mi a t’u fassu, a fuma ‘n pattu: mi a mezanötte a venu a piò u léin, pöi a t’u fassu biancu e tüttu, e dopu a t’u portu a cò. Quande che ö finìu, però, ti ti devi ndvinò cmè ch’a m’ ciòmu. Mi a t’ dògu tre pusibilitè. A-a tersa votta, se ti ne ndvéin-i, ti veni via insème a mi!” L’ea cmè ch’a daissa l’anma au diòvu…

E sa donna alua a gh’a ditu che ean d’acordiu. Quande ch’l’è stò mezanötte són rivè tütti sti diavuletti ncu u diavulón grossu ch’u diza: “Alua ti m’u dè ste léin?” “Sì, sì, intra chi”. U diòvu u ciòpa tüttu e i van int’ei pró ‘d Sant’Antunéin, perché almenu csì lì i nu veghiva ‘nsöin, l’è bel grande… Alua sti diavuletti, per fò ei biancu, i àn cminsó a bujì l’egua, e dunca i lavuaiva tütti int’ei campu, e int’ei mezu u gh’ea u diòvu grossu ch’u cantaiva csì: “Öin u fia, l’òtru u fa biancu, mi a són nume Barletéin e le a nu sa mancu!”. E insumma, ste diòvu chi l’ea següu id purtòse via sa fiöa. Alua u só ommu, ch’u l’aiva finìu u turnu ‘d lavuò, quandu ch’u gniva sü u s’è truvó ‘na pùia! U s’è vistu tüttu ste bacàn chi int’ei pró ‘d Sant’Antunéin dan ch’i lavuaiva e cantaiva sti diavuletti chi, e u l’è ndó ‘d cursa a cò! E a só donna a gh’ diza: “Ma csà ghe ti?” “Eh, se ti savaisi! A són pasó lì davanti a-a géza ‘d Sant’Antunéin e ö vistu tanti diavuletti ch’i lavuaiva e cantaiva, i faiva biancu u léin e int’ei mezu u gh’ea ‘n diòvu, ei pü grossu, ch’u cantaiva csì: Öin u fia, l’òtru u fa biancu, mi a són nume Barletéin, le a nu sa mancu!”. “Ma davai, povru Giuvanéin, meschéin!” a gh’ diza le, “Ava a t’ fassu ‘n pó ‘d camaméla e pöi ti vè in lettu csì ti drómi. E ne stòghe pü a pensò, ti gh’avrè vistu sì carcósa ma u n’ sarò mia véa, no? Ne stòghe pü a pensò e vò a drumì!” E csì a gh’ dò ‘na bela tassa ‘d camaméla, u só ommu l’éa stancu e csì u vò a drumì.

Dopu ‘n pó, tuntón-a tuntón, “Chi è ch’u gh’è?” “A són mi, dróba” u diza u diòvu e u s’prezainta ncu tütti i só diavuletti chi porta tanti sachetti ncu u léin, bela fió e fòttu biancu per fò a taia. Quande che i diavuletti àn finìu e i són ndé via, u diòvu u gh’ diza: “Ava a sèma fra mi e ti. Se ti ndvéin-i cmè ch’a m’ciòmu, bain; du restu adiu, ti veni insème a mi” Alua le a stò ‘n pó lì e pöi a gh’ diza: “Ti ti ciòmi, ti ti ciòmi… Giuvanéin!” “Eh no!” u diva u diòvu e u cminsaiva zò a righe “Ti gh’è incù due pusibilitè!” “Ti ti ciòmi, ti ti ciòmi… Giuzepéin!” “Eh no, a n’ ghe sèma mia! Incù öin-a e pöi bòsta…” “Ti ti ciòmi, ti ti ciòmi… Barletéin!” “Ma chi è ch’u t’l’à ditu? U diòvu?” E csì u diòvu u s’e rabió, u s’è missu a cua inti gambe e u s’ne ndó via a l’infernu!