Sâta a-o contegnûo

A fugassa

Da Wikipedia

Òpera leterâia in zenéize do Vito Elio Petrucci dedicâ a-a fugàssa zenéize.[1]

Mi són sentimentâle fìnn-a in fóndo
e fàsso l'êuio cómme o papê de stràssa;
són inamoòu de Zêna, ciù do móndo,
ma ò 'n balìn inta tésta: o l'é a fugàssa.

È più forte di me, mi me-o confèsso!
Scioâ, co-o cròcco e co-a sâ a màn bàssa ...
l'oexìn ben vónto, o mêzo bèllo spésso.
O mæ Michê a l'é lê: Sànta Fugàssa.

O mâ o m'incànta, o ségge bolezùmme,
fæto de mòuxi o ciàtto pe-a bonàssa;
ànche se a vòtte o sa de refrescùmme
(a spùssa de l'erzìlio), ma a fugàssa!

Il grattacielo? è bello da vedere;
e De Ferrari? 'Na gràn bèlla ciàssa;
Scuâia, Canétto, Rìghi, Belvedêre ...
cöse pe-i éuggi! Ma pensæ: a fugàssa!

Me l'aséunno de néutte e pöi m'adéscio
che pèrdo e bâve cómme 'na lumàssa.
Chi à coràggio me dìgghe che són néscio,
mi ghe dìggo de sci ... e tétto fugàssa.

E vi dirò di più, fo paragoni
con l'amîgo do tàcco ch'o stronbàssa,
quello che fa la pizza e i cannelloni.
Duxénto pìsse no fàn 'na fugàssa.

E se dìggo fugàssa e-e dìggo tùtte,
no fàsso distinçión tra màgra e gràssa,
co-o formàggio, co-a çiòula: Bócche mùtte!
Pe mì va tùtto bén, s'a l'é fugàssa.

Dòmmo a Milàn, Venésia con Sàn Màrco,
Lantèrna a Zêna, Savónn-a a Canpanàssa,
Sàn Rémmo o zêugo, a Spézza l'Arsenâ
e mi 'n sciô stémma véuggio 'na fugàssa.

Mi són sentimentâle, me comêuvo
s'à l'é co-a çiòula, e brìndo con vinàssa
s'a l'à o formàggio, e me ghe pèrdo aprêuvo ...
a l'amîga, a conpàgna, a ti: fugàssa!

  1. E paròlle scrîte in corscîvo no són zenéixi.

Conligaménti esterni

[modìfica | modìfica wikitèsto]

La scuola guarda Genova, [1]