Sànpa do Diâo

ZE	Quésta pàgina a l'é scrîta in zenéize, segóndo a grafîa ofiçiâ

A còsta de Ciappéto co-a localitæ Sànpa do diâo

A Sànpa do diâo a l'é 'na localitæ de Zêna inta màccia da fàccia meridionâle do mónte Mènego, tra-o fòrte Richelieu e Vîa da còsta de Ciappéto. O nómme da región o l'é dovûo a-a prezénsa de 'na prîa particolâ, a-a quæ l'é atriboîo 'na lezénda da-i træti sorvianaturâli.

A prîa da lezénda

Se dixéiva che 'na vòtta Gêxo Crìsto e Sàn Pê se fîsan trovæ a anâ in gîo pe-i mónti sôvia Zêna e che, fætose scûo, o Segnô o l'avéiva invitòu l'apòstolo a mettise a sósto pe-a néutte. A-o Gexù restòu sôlo se sàiva alôa manifestòu o Sàtana pe tentâlo e méttilo a-a prêuva co-îna sciànca: l'aviéva goâgnòu chi da lasciù o l'avésse asbriòu 'na prîa scìn a-o mâ. O fìggio de Dîo, coscì, acugéita 'na prîa, o l'à tiâ lontàn pe ciù de doæ mìggia sénsa fadîga inte l'ægoa; in càngio, arivòu o seu tùrno, dòppo avéi pigiòu l’asbrîo pe-o slànso, o diâo o sàiva scugiòu e chéito a tæra. Pe quésto, into pónto dôve a batòsta do Sàtana a l'à rivelòu cómme a seu natûa malìgna e supèrbia a l'é inferiô a-a poténsa de Dîo, sàiva restòu in sce 'na ciàppa o ségno inprèsso da-e seu næghe inta strasonâ. Scìn a-i ùrtimi decénni do XX sécolo o præve do pòsto e-i fedeli anâvan a benedî a mæxima inprónta pe ezorcizâla.

A prîa in sciâ Còsta de Ciappéto dôve, segóndo a lezénda, saiva chéito o diâo

In bàsso a prîa do diâo e sôvia, in sciâ çìmma do mónte Mènego, o fòrte Richelieu

A cavitæ a no prezénta nisciùn ségno de eventoâli uténscili uzæ pe realizâla e-a l'é dónca da clasificâse cómme de probàbile òrìgine naturâle, dovûa a 'n distàcco da ròcca. A ògni mòddo no bezéugna esclùdde chò-u scîto o fîse za frequentòu in etæ pre-crestiànn-a, cómme faiéiva pensâ o fæto che de spésso, derê a tradiçioìn scìmili asoçiæ a figûe màgiche e religiôze, s'ascónde de antîghe ereditæ pagànn-e.

A lezénda a pâ refâse a-a naraçión de tentaçioìn de Sàtana chò-u Gexù o l'à afrontòu inta seu Quaranténn-a pe-o dezèrto, tratâ inti Evangêi scinòtichi, ma e tradiçioìn de ségni lasciæ da-o diâo inta prîa raprezéntan un eleménto ricorénte into folclôre de tànti pòsti (se pénse prezénpio a-o Lapis diaboli a Rómma, a-a Chinòlla do diâo a Milàn, a-e Ongiæ do diâo in sciô dòmmo de Pîza).

Bibliografîa

• (IT) Ausilio Priuli e Italo Pucci, Incisioni rupestri e megalitismo in Liguria, Ivrêa (Torìn), Priuli & Verlucca Editori, 1994, p. 106.
• (IT) Michelangelo Dolcino, I misteri di Genova: guida alla città leggendaria, insolita, galante, truculenta, Genova, Pirella Editore, 1977, pp. 56-57.
• (IT) Vittorio Russo Delmonte, Storia di una sfida divina, in sce amezena.net.
• (IT) l'Appenninista, Forte Ratti da Borgoratti, in sce appenninista.it.

Âtri progètti

Altri progetti

• Wikimedia Commons

• Wikimedia Commons a contêgne di files in sce Sànpa do Diâo