Dialetto figon
Sata a-a navegassion
Sata a-a serchia
ZE
|
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize
A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno |
O dialetto figon (in figon: figoun) o l'é stæto 'n dialetto lìgure parlòu inta Provénsa, a Biot, Vallauris, Escragnolles e Mons. fra o XV e o XX secolo.[1]
Paròlle[modìfica | modìfica wikitèsto]
Figon | Zeneize |
---|---|
nautri | niâtri |
mar | mâ |
Grafîa[modìfica | modìfica wikitèsto]
Un di pöchi scrîti in figon, E doue Bessoune do Pons Rebuffel o l'à 'na grafîa françeixizante.[2]
Bibliografîa[modìfica | modìfica wikitèsto]
- Fiorenzo Toso, Le parlate liguri della Provenza. Il dialetto figun tra storia e memoria, Philobiblon, Ventemiglia, 2014.
Nòtte[modìfica | modìfica wikitèsto]
- ↑ Annales de la Société des lettres, sciences et arts des Alpes-Maritimes, 1899, [1].
- ↑ Jules Ronjat, Grammaire historique des parlers provençaux modernes, [2].
Colegaménti esterni[modìfica | modìfica wikitèsto]
- Frederic Mistral, "Figoun", into Lou Trésor dou Félibrige ou Dictionnaire provençal-français : embrassant les divers dialectes de la langue d'oc moderne, p. 1131 [3].